sēgnitiēs —, em, ē, f
segnis, slowness, tardiness, dilatoriness, sluggishness, inactivity : nihil locist segnitiae, T.: consulem segnitiae accusare, L.: sine segnitiā verecundus: maris, Ta.: qua tam sera moratur Segnities?V.: castigemus segnitiem hominum: in segnitie perstare, L.