semen

An Elementary Latin Dictionary

sēmen inis, n

1 SA-.—Of plants, seed : manu spargere semen: terra semen excepit: iacto semine, V.: quercus de semine Dodonaeo, O.—Of men or animals, seed, race : genitus de semine Iovis, son of Jupiter , O.: ipsa regio semine orta, L.: mortali semine cretus, of mortal race , O.: (virtus) propria Romani seminis, i. e. an inborn characteristic of the Romans.—A shoot, graft, scion, set, slip, cutting : Seminibus positis (i. e. virgultis), V.— Posterity, progeny, offspring, child : inpia Semina fert utero, O.—Fig., seed, an origin, essence, principle, source, occasion, ground, cause : veteris percepto semine venae Arva rigent auro, O.: malorum omnium: huius belli: Semina terrarumque animaeque marisque Et ignis, i. e. the four elements , V.: semina discordiarum (tribuni), L.: semina futurae luxuriae, the small beginnings , L.