semita

An Elementary Latin Dictionary

sēmita ae, f

a narrow way, side-way, path, foot-path, lane, by-way: angustissima: notae, Cs.: ubi plures diversae semitae erant, L.: Rara per occultos lucebat semita calles, V.—Prov.: qui sibi semitam non sapiunt, alteri monstrant viam, Enn. ap. C.—Fig., a by-way, way, path, lane: Ego illius semitā feci viam, Ph.: viā exire . . . semitā revertisse: fallentis semita vitae, H.: recta, H.: Tranquillae vitae, Iu.