separatim

sēparātim adv.

separatus, asunder, apart, separately, severally : qui arma ferre possent, et item separatim pueri, senes, etc., Cs.: ubi vos separatim sibi quisque consilium capitis, S.: hoc seiungi potest separatimque perscribi: (di) separatim ab universis singulos diligunt: separatim a reliquis consilium capere, Cs.— Abstractedly, generally : dicere de genere universo.