sepeliō pelīvī
(līsset, Pr.), pultus, īre, to bury, inter: hominem mortuom in urbe, XII Tabb. ap. C.: surge et sepeli natum, Att. ap. C.: Tarquinio sepulto: suorum corpora, L.—To burn, place on the funeral-pyre: sepultum Consentiae quod membrorum reliquum fuit, L.: Eumenem mortuum propinquis eius sepeliundum tradidit, N.—Fig., to bury, overwhelm, submerge, destroy, ruin, suppress: sepultā in patriā acervi civium: haec sunt in gremio sepulta consulatūs tui: dolorem, end: tunc, cum mea fama sepulta est, O.: nullus sum . . . sepultus sum, I'm lost, T.: urbs somno vinoque sepulta, V.: sepulta inertia, slumbering, H.