sermō ōnis, m
1 SER-, continued speech, talk, conversation, discourse : vis orationis est duplex, altera contentionis, altera sermonis: Multa inter sese vario sermone serebant, V.: illa cum illo sermonem occipit, T.: sermones caedimus, T.: in nostris sermonibus: longior, Cs.: familiaris et cottidianus: erat in sermone omnium: Referre sermones deorum, H.: Detinuit sermone diem, O.: sermo litterarum tuarum, conversation by correspondence with you.—A set conversation, learned talk, discourse, disputation, discussion : num sermonem vestrum aliquem diremit noster interventus?: rebus iis de quibus hic sermo est: inter nos habitus: de philosophiā, N.— An utterance, declaration, speech, remark : sermones (eius) ansas dabant, quibus reconditos eius sensūs tenere possemus: qui (voltus) sermo quidam tacitus mentis est, i. e. expression : refertur eius sermo ad Apronium: hic sermo Abdalonymi, Cu.— Ordinary speech, talk, conversational language : oratio philosophorum sermo potius quam oratio dicitur: si quis scribat, uti nos, Sermoni propiora, H.— Prose : comoedia nisi quod pede certo Differt sermoni, sermo merus, H.— Conversational verse, satire : (delectari) Bioneis sermonibus, H.: sermones Repentes per humum, H.— Common talk, report, rumor : numquam de vobis eorum gratissimus sermo conticescet: sermo totā Asiā dissipatus, Cn. Pompeium, etc.: in sermonem hominum venire: in hoc pervagato civitatis sermone versantur, this talk of the town : sermones iniquorum effugere: aliquid oratione meā sermonis in sese esse quaesitum, calumny : dabimus sermonem iis, qui, etc., occasion for talk.—A manner of speaking, mode of expression, language, style, diction : sermone eo uti, qui innatus est nobis: elegantia sermonis.— A language, speech : cives et sermonis et iuris societate iuncti: in Latino sermone: patrius, H.