sileō uī, —, ēre,
to be noiseless, be still, be silent, keep silence, not speak of, keep silent about, suppress: optimum quemque, L.: Lingua, sile, O.: de nobis: de iurgio siletur, T.: quae hoc tempore sileret omnia: facti culpa silenda mihi, O.: ea res siletur: tempora, quae sileri Agricolam non sinerent, Ta.: quod bene feceris, H.: Quā tulerit mercede, silet, O.—Poet.: intempesta silet nox, V.: Immotae frondes, O.: silent late loca, V.—To be still, keep quiet, remain inactive, rest, cease: silent diutius Musae Varronis quam solebant: silent leges inter arma: si quando ambitus sileat.