solacium

sōlācium (not sōlātium), ī, n

3 SAL-, a soothing, assuaging, comfort, relief, consolation, solace : haec sunt solacia, haec fomenta summorum dolorum: adversis (rebus) solacium praebere: vacare culpā magnum est solacium: (mihi) absenti solacia dedistis: solacia Dixit, O.: cuius luctus nullo solacio levari potest: tumulo solacia posco, O.: mortis en solacium! Ph.: fore etiam reliquis ad suam spem solacio, Cs.: hic parenti suo magno solacio in laboribus fuit: aves, solacia ruris, consolers , O.: dicta, duri solacia casūs, V.— Satisfaction, compensation : ex tuā calamitate ossibus fili sui solacium reportare, i. e. satisfaction : sine solacio agere, Ta.