sonitus

An Elementary Latin Dictionary

sonitus ūs, m

SON-, a noise, sound, din : cogitate genus sonitūs eius, etc.: sonitu quatit ungula campum, V.: tubarum, V.: remorum, Cs.: procellae, L.: Olympi, i. e. thunder , V.: verborum inanis: nosti iam in hac materiā sonitūs nostros, i. e. the thunders of my speech .