stirps

stirps (rarely stirpis,once stirpēs, L.), pis, f or (poet.) m

STER-.—Of plants, the lower part of the trunk, stock, stem, stalk, root : terra stirpes amplexa: ut tantum modo per stirpīs alantur suas: sceptrum in silvis imo de stirpe recisum, V.: domos avium cum stirpibus imis Eruit, V.— Of hair: vellere ab stirpe capillos, by the roots , Pr., Tb.— A plant, shrub ; usu. plur: stirpium naturae: in seminibus est causa arborum et stirpium. —Of persons, a stem, stock, race, family, lineage : ignoratio stirpis et generis: qui sunt eius stirpis: divina, V.: Herculis stirpe generatus: ab stirpe socius atque amicus populiR., S.— A scion, offspring, descendant, progeny : quibus stirpes deesset, L.: stirps et genus omne futurum, V.: stirpis virilis ex novo matrimonio fuit, a son , L.—Fig., a root, source, origin, foundation, beginning, cause : altae stirpes stultitiae: populum a stirpe repetere: malorum omnium: gentis, L.: Carthago ab stirpe interiit, utterly , S.— Inborn character, nature : non ingenerantur hominibus mores a stirpe generis: nondum exoletā stirpe gentis, L.