subitō adv.
subitus, suddenly, immediately, unexpectedly, at once, off-hand : subito tanta te impendent mala, T.: subito atque inproviso: ex oculis fugit, V.: nostras ad aurīs venire, O.: quod serenā nocte subito luna defecisset: opprimi, L.: dicere, extempore : tam subito copias contrahere, so quickly , N.