supersedeo

super-sedeō sēdī, sessum, ēre,

to sit upon; hence, fig., to be superior to, forbear, refrain, desist, leave off, pass, omit: hoc labore itineris: proelio, Cs.: litibus et iurgiis supersederi, L.: narratione supersedendum est: supersedissem loqui apud vos, L.: castigare territos, Cu.