super-stō stetī, —, āre,
to stand upon, stand over: scalae conminutae, qui supersteterant adflicti sunt, S.: agger pondere superstantium in fossam procubuit, L.: signa cum columnis, quibus superstabant, L.: corporibus hostium, L.: Ossa inhumata (volucres), O.; cf. Quem . . . lapsum superstes Immolat, V.