suprā (1) adv.with comp.superius
for superā (sc. parte) abl.of superus.—Of place, on the upper side, on the top, above : omnia haec, quae supra et subter, unum esse dixerunt: numero iumentorum in flumine supra atque infra constituto, Cs.: toto vertice supra est, i. e. is taller , V.: vidit Victorem supra hostem, i. e. stretched over them , O.: stupet inscia supra, V.—In speech or writing, above, before, formerly, previously : quae supra dixi: quae supra scripsi: demonstravimus, Cs.: Quantum valerent litterae, Dixi superius, Ph. —Fig., of time, before, formerly : supra repetere, from past times , S.—Of number or measure, beyond, over, more : supra adiecit Aeschrio, offered more : ita accurate, ut nihil posset supra: nihil supra Deos lacesso, H.: saepe supra feret, quam fieri possit, more than : corpus patiens inediae, supra quam cuiquam credibile est, S.