suscipio

An Elementary Latin Dictionary

suscipiō (succip-) cēpī, ceptus, ere

subs (see sub)+capio, to take, catch, take up, lift up, receive : dominam ruentem, V.: cruorem pateris, V.—Of the state, to receive, admit, take as a citizen : in populiR.civitatem susceptus.—(Because a father by taking up the new-born child formally acknowledged it), to take up, acknowledge, recognize, bring up as one's own : simul atque editi in lucem et suscepti sumus: puerum, T.—Of children, to get, beget, bear, have : quā (uxore) filiam Suscepit, T.: ex libertini filiā liberos: si qua mihi de te suscepta fuisset suboles, V.—Fig., to undertake, assume, begin, incur, enter upon (voluntarily): aut inimicitias aut laborem: personā viri boni susceptā: pacis patrocinium: aes alienum amicorum: prodigia, L.: quae si suscipiamus, undertake to prove : sibi legationem ad civitates, take upon himself , Cs.: mihi auctoritatem patriam.— To undergo, submit to, incur, bear, accept, suffer : invidia conservandā re p. suscepta: apud populos invidiam: poenam nullam suo dignam scelere: in se scelus, i. e. wilfully incur guilt : in se istius culpam crimenque.—With ut and subj, to allow, admit : suscepit vita hominum consuetudoque communis, ut, etc.—In conversation, to take up (the subject), answer : Suscipit Anchises atque ordine singula pandit, V.