terminus

An Elementary Latin Dictionary

terminus ī, m

1 TER-, a boundary-line, boundary, bound, limit : de terminis contentio: templi, L.: possessionum.—Person., Termmus, the deity presiding over boundaries , L., H., O.— Fig., a bound, limit, end, term qui sint in amicitiā fines, et quasi termini diligendi: nullis terminis circumscribere aut definire ius suum: terminos pangere: gloriae, Cu.— An end, term : vitae: senectutis.