timor

timor ōris, m

2 TEM-, fear, dread, apprehension, timidity, alarm, anxiety : definiunt timorem metum mali appropinquantis: animus timore Obstipuit, T.: magno timore sum: res quae mihi facit timorem: timor incutitur ex ipsorum periculis: timor exercitum occupavit, Cs.: timore sublato, Cs.: timorem deponite: se ex maximo timore conligere, Cs.: ea (aestus), quae sequitur, magno est in timore, i. e. occasions great apprehension : timor patribus incessit, ne, etc., L.: Non ullum pro me tantum cepisse timorem, Quam ne, etc., V.: Unde mare et terras ipsi mihi saepe videre Fit timor, comes to me , O.: haud dubius timor incessit animos, consilia tua emanasse, L.: subest ille timor ne dignitatem quidem posse retineri: cum maior a Romanis metus timorem a principibus suis vicisset, L.: spes oti . . . seditionis timor: mortis, O.: cui, quia privato sunt oppositi timores, dantur inperia: Mentem . . . Redegit in veros timores Caesar, H.— Religious awe, reverence, superstition : inanis religio timorque: Quone malo mentem concussa? timore deorum, H.— An object of fear, terror, dread : Stygii Numina torrentis, timor et deus ille deorum, O.: Magnus latronibus, H.—Person., Fear : Timor, H.: ater, V.: consternati Timores, O.