turba

turba ae, f

TVR-, a turmoil, hubbub, uproar, disorder, tumult, commotion, disturbance : ut exsistat ex populo turba: fugientium, Cs.: turbā atque seditionibus sine curā aluntur, S.— A brawl, disturbance, quarrel : iam tum inceperat Turba inter eos, T.: turba atque rixa.— A disorderly multitude, crowd, throng, mob, band, train, troop : videt in turbā Verrem: cum ex hac turbā et col luvione discedam: Iliadum, V.— A great number, throng, multitude : plebes, turbā conspectior cum dignitates deessent, L.: omnis eum stipata tegebat Turba ducum, V.: canum, O.: turba mea, i. e. my brood , Ph.: iaculorum, O.— The common crowd, vulgar, mass : velut unus turbae militaris, L.: poëtarum seniorum, H.: ignotorum deorum.