ulciscor

ulcīscor ūltus, ī, dep.,

to avenge oneself on, take vengeance on, punish, recompense: ulciscendi Romanos, pro iis iniuriis, occasio, Cs.: (hominem) utinam ulcisci possem! sed illum ulciscentur mores sui: victor acerbius, S.: ulta paelicem, H.—To take revenge for, avenge, punish, requite, repay: iniurias, Cs.: istius iniurias per vos: peccata peccatis et iniurias iniuriis: senis iracundiam, T.: offensas tuas, O.: Regum libidines, H.: quicquid sine sanguine civium ulcisci nequitur, all that cannot be revenged, etc., S.: ob iras graviter ultas, L.: patris ossa ulta, avenged, O.—To take vengeance in behalf of, avenge: patris ulciscendi causā supplicium de matre sumpsisse: ut ipsi se di inmortales ulciscerentur: caesos fratres, O.: cadentem patriam, V.