urbanus

An Elementary Latin Dictionary

urbānus adj.with comp.and sup.

urbs, of the city, of the town, in the city, in Rome : vitam urbanam atque otium Secutus sum, T.: tribus: praetor, Cs.: exercitus, L.: administratio rei p.— As subst n., an inhabitant of a city, city man, citizen, resident in Rome : omnes urbani, rustici: otiosi, L.— In city fashion, in city style, citizenlike, polished, refined, cultivated, courteous, elegant, nice : hominem ut nunc loquimur urbanum: resonare urbanius: sic utroque distinctior et urbanior Cicero, Ta.— Witty, humorous, facetious, jocose, clever : in isto genere urbanissimus: sales: urbanus coepit haberi, H.— Bold, forward, impudent : frons, H.: audacia.