vanitas

An Elementary Latin Dictionary

vānitās ātis, f

vanus, emptiness, aimlessness, absence of purpose : nulla in caelo nec fortuna . . . nec vanitas inest: Romanis Gallici tumultūs ad sueti, etiam vanitates notae sunt, L.— Falsity, falsehood, deception, deceit, untruth, untrustworthiness, fickleness : ut vanitati veritas cedat: nec vero est quicquam turpius vanitate: orationis, i. e. deceitful speeches : populi, fickleness , L.—Fig., vanity, vainglory : non pudet Vanitatis?T.: tanta in te: prosperitate rerum in vanitatem usus, etc., Ta.