vanus

An Elementary Latin Dictionary

vānus adj.with comp.and (late) sup.

VAC-, containing nothing, empty, void, vacant : illos seges vanis elusit avenis, V.: vanior iam erat hostium acies, L.: acies, i. e. weak , Cu.: Num vanae redeat sanguis imagini! unsubstantial , H.—Fig., empty, idle, null, groundless, unmeaning, fruitless, vain : falsum aut vanum aut finctum (opp. vera), T.: oratio: verba, O.: armorum agitatio, L.: metus, H.: Spes, O.: ira, L.: pugna effectu quam conatibus vanior, L.— Vainglorious, ostentatious, boastful, vain : ingenio, L.— False, lying, deceptive, delusive, untrustworthy : vanus et perfidiosus et impius: vanus mendaxque, V.: non vani senes, i. e. veracious , O.: oratio: ingenium dictatoris, weak, wavering , L.: aut ego (i. e. Iuno) veri Vana feror, V.: vanissimi cuiusque ludibrium, Cu.