venia

venia ae, f

VAN-, indulgence, kindness, grace, favor : ab Iove ceterisque dis pacem ac veniam peto: precor hanc veniam supplici des, ut, etc., L.: Caesar tibi petenti veniam non dedit: da veniam hanc mihi, do me this favor , T.: Extremam hanc oro veniam, this last kindness , V.: cum data esset venia eius diei, indulgence for that day , L.—Esp., in the phrase, bonā veniā, or cum bonā veniā; with audire, kindly, with favor, without prejudice : bonā veniā me audies: cum bonā veniā, quaeso, audiatis id quod invitus dico, L.— With verbs of saying, by your leave, with your permission, without offence, respectfully : nisi vero (bonā veniā huius optimi viri dixerim) tu, etc.: bonā hoc tuā veniā dixerim: bonā veniā vestrā liceat, etc., L.— Permission : veniā petitā puerum ad canendum ante tibicinem cum statuisset, L.: datā veniā seducit filiam ac nutricem, L.— Forbearance, forgiveness, pardon, remission : errati veniam impetrare: pacem veniamque impetrare a victoribus, L.: maximorum scelerum: veniam tuis dictis Supplice voce roga, O.: peccatis veniam poscens, H.