vereor

vereor itus, ērī, dep.

1 VEL-, to reverence, revere, respect, stand in awe : quem (patrem) ut deum: gratia et eloquentia; quarum alteram vereor, alteram metuo: veremur vos . . . etiam timemus, L.— To fear, be afraid, dread, apprehend, shrink : hostem, Cs.: patris adventum, T.: reprehensionem doctorum: pauperiem, H.: maius, something serious , H.: invidiam, N.: Vereor dicere, hesitate , T.: vereor committere, ut, etc.: Insanos qui inter vereare insanus haberi, H.: quos non est veritum in voluptate summum bonum ponere, who did not shrink from , etc.: huius feminae, T.: tui testimoni: eo minus veritus navibus, quod, etc., with the less anxiety for the ships , Cs.— With ne, lest, that : sed vereor, ne videatur oratio mea, etc.: ne Divitiaci animum offenderet verebatur, Cs.: vereor ne cui plus credas, etc., H.: si . . . vereor ne barbarorum rex fuerit (Romulus), I suspect that .—With ne . . . non : intellexi te vereri ne superiores (litterae) mihi redditae non essent. —After a negat . expressed or implied (instead of ut ): non vereor ne hoc officium meum P. Servilio non probem: non vereor, ne non scribendo te expleam.—With ut, that not : vereris ut possis contendere?: qui vereri videntur ut habeam satis praesidi.—Poet.: ut ferulā caedas meritum maiora subire Verbera non vereor (i. e. ne caedas), H.— To await with fear, fear, dread : heri semper lenitas Verebar quorsum evaderet, T.: Pomptinum quod scribis in urbem introisse, vereor, quid sit, am apprehensive what it may mean : de quā (Carthagine) vereri.