vero

An Elementary Latin Dictionary

vērō adv.

verus, in truth, in fact, certainly, truly, to be sure, surely, assuredly : Itane vero obturbat?T.: ego vero vellem: cum effusis gaudio lacrimis cupere vero diceret, etc., L.: multum vero haec eis iura profuerunt: Egregiam vero laudem refertis, V.—With immo, no indeed, nay rather : Immo vero indignum facinus faxo ex me audies, T.: immo vero, inquit, ii vivunt, qui, etc.—In an emphat. affirmative answer, yes, certainly, by all means, assuredly: M . fuisti saepe, credo, in scholis philosophorum. A . vero, ac libenter quidem.— With minime , emphasizing the negation, by no means, assuredly not: S . quid? totum domum num quis alter, praeter te, regit? L . minime vero. —In expostulation, but, though, however : minue vero iram, T.—In a climax, even, indeed : neque solum in tantis rebus, sed etiam in mediocribus studiis, vel vero etiam negotiis contemnendum: neque vero id satis habuit, N.—As adversative particle, but in fact, but indeed, however (always after one or more words of the clause): ne T.quidem Postumius contemnendus in dicendo: de re p. vero non minus vehemens orator, quam bellator fuit: non vero tam isti (sc. mortui sunt) quam tu ipse, nugator.—In transitions, now, but, however : age vero ceteris in rebus quali sit temperantiā, considerate: quod vero dicere ausus es, in eo . . errasti.

Related Words