votum

vōtum ī, n

P. n. of voveo, a promise to a god, solemn pledge, religious engagement, vow : qui (deus) numquam nobis occurrit in votis: nefaria vota: religione voti obstrictum esse: de illo aegroto vota facere: ante conceptum votum . . . post votum, L.: debere diis: Exsequi, V.—In the phrase, voti damnari, to become bound by a vow , i. e. obtain one's prayer : quae (civitas) damnata voti curam habeat, etc., L.; cf. voti reus, V.: voti liberari, L.— That which is promised, a votive offering : votis incendimus aras, with burnt-offerings , V.: spolia hostium, Volcano votum, L.— A wish, desire, longing, prayer : ea esse vota, eam esse voluntatem omnium, ut, etc., L.: quoniam res Romana contra spem votaque eius velut resurgeret, L.: Audivere di mea vota, H.: Haec loca sunt voto fertiliora tuo, O.: voti potens, O.: votum meum implevit, Cu.: An venit in votum Attalicis ex urbibus una? H.