Bion

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

Bĭōn (in the class. per. perh. more correctly Bio, analog. to Plato, Meno, Dio, etc.), ōnis, m., = Βίων ὁ Βορυσθενίτης, Strab.),

I a very witty philosopher of the Cyrenaic school , born at Borysthenes : facetum illud Bionis, Cic. Tusc. 3, 26, 62.

II —Hence, Bĭōnēus , a, um, adj., Bionian , for witty , satirical , biting : hic delectatur iambis, Ille Bioneis sermonibus et sale nigro, Hor. Ep. 2, 2, 60 Orell. ad loc. (Bioneis sermonibus, lividis jocis, id est, satira, Acro).—

II Bion Soleus or Soleusis, a writer on agriculture , Varr. R. R. 1, 1, 8; Plin. 6, 29, 35, § 178.

Related Words