Īcădĭus, ĭi, m., = Ἰκάδιος,
I a notorious robber , Cic. Fat. 3, 5.—Called also Īcă-dĭon : Rhonches Icadionque cum dixit Lucilius cognomina piratarum posuit, Fest. s. v. rhondes, p. 270 Müll. N. cr.; cf.: Icadion nomen saevissimi piratae, Paul. ex Fest. p. 106 ib.—
II A son of Apollo , Serv. ad Verg. A. 3, 332.