Lūcĭus, i, m. [lux; of the day],
I a Roman praenomen, usually represented by L.: Crepusci, qui eo tempore erant nati, ut Lucii prima luce, Varr. L. L. 6, § 5 Müll.; cf.: qui luci natus est Lucius, id. ib. 9, § 60 Müll.; and: Lucius praenomen est ejus, qui primum fuit, qui oriente luce natus est, Paul. ex Fest. p. 119 Müll.—In fem. : Lūcia , Varr. L. L. 9, § 61 Müll.—Hence,
II Lucipor for Lucii puer, the slave of a Lucius , Plin. 33, 1, 6, § 26.