abstraho

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

abs-trăho, xi, ctum, 3, v. a. (abstraxe = abstraxisse, Lucr. 3, 650), to draw away from a place or person, to drag or pull away.

I Lit.

A In gen.: ut me a Glycerio miserum abstrahat, Ter. And. 243; so, liberos ab aliquo, Caes. B. G. 3, 2, 5: aliquem de matris complexu avellere atque abstrahere, Cic. Font. 21 (17): aliquem e gremio e sinuque patriae, id. Cael. 24, 59; for which, aliquem gremio, Ov. M. 13, 658: aliquem raptim ex oculis hominum, Liv. 39, 49, 12: naves e portu, id. 37, 27, 6 (al. a portu): aliquem a conspectu omnium in altum, Cic. de Or. 3, 36, 145 (corresp. with, a terra abripuit).— Absol. : bona civium Romanorum diripiunt ... in servitutem abstrahunt, Caes. B. G. 7, 42, 3: navem remulco abstraxit, id. B. C. 2, 23. —

B Esp., to withdraw , alienate from a party: copias a Lepido, Cic. Fam. 10, 18, 3: Germanicum suetis legionibus, Tac. A. 2, 5.

II Trop., to draw away , withdraw , divert : animus se a corpore abstrahet, Cic. Rep. 6, 26: a rebus gerendis senectus abstrahit (for which in the preced., avocare), id. de Sen. 6, 15: me a nullius commodo, id. Arch. 6, 12: aliquem a malis, non a bonis, id. Tusc. 1, 34 fin. al.: magnitudine pecuniae a bono honestoque in pravum abstractus est, Sall. J. 29, 2: omnia in duas partes abstracta sunt, respublica, quae media fuerat, dilacerata, id. ib. 41, 5.

V —Hence, abstractus , a, um, P. a.; in the later philosophers and grammarians, abstract (opp. concrete): quantitas, Isid. Or. 2, 24, 14.

Related Words