acquiro

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

ac-quīro (adqu.), sīvi, sītum, 3, v. a. [quaero],

I to add to , to get or acquire (in addition), with ad or dat. (freq. in Cic.).

I Lit.: mihi quidem ipsi, quid est quod ad vitae fructum possit acquiri? Cic. Cat. 3, 12; 2, 8: vides quam omnis gratias non modo retinendas, sed etiam acquirendas putemus, but even new favor is to be acquired , id. Att. 1, 1; Sall. J. 13, 6; and poet.: viresque adquirit eundo, and gains (ever new and greater) strength in her course , Verg. A. 4, 175.—

II In gen.

A To get , obtain , procure , secure : quod ad usum vitae pertineat, Cic. Off. 3, 5, 22; id. Fam. 10, 3: famam, Phaedr. 1, 14: moram, Cic. Caecin. 2: vires, Ov. M. 7, 459: adquirere pauca (sc. nova verba), Hor. A. P. 55.—

B In later Lat., absol. , to acquire or amass riches or money (cf.: quaero, quaestus; abundo, abundantia) [mox adquirendi docet insatiabile votum, Juv. 14, 125]: acquirendi ratio, Quint. 12, 7, 10.