adeptio

ădeptĭo, ōnis, f. [adipiscor],

an obtaining , attainment : nos beatam vitam non depulsione mali, sed adeptione boni judicemus, Cic. Fin. 2, 13, 41: bonorum (opp., malorum evitatio), Quint. 5, 10, 33: alicujus commodi, Cic. Part. Or. 32, 113.