ăgĭtātĭo, ōnis, f. [agito], the state of being in motion, motion, movement, agitation (in good class. prose).
I Lit.: agitationes fluctuum, Cic. Mur. 17: agitatio et motus linguae, id. N. D. 2, 54: lecticae, Liv. 27, 29: agitatione agitabitur terra, Vulg. Isa. 24, 20.—
II Trop. (mostly in philos. lang.), activity : numquam animus agitatione et motu esse vacuus potest, Cic. Div. 2, 62, 128: adhibenda est actio quaedam, non solum mentis agitatio, contemplation , thought , id. Off. 1, 5 fin. : magnarum rerum agitatio et administratio, id. Inv. 2, 54: studiorum, prosecution , id. Sen. 7: opus est sapienti agitatione virtutum, the practice , exercise , Sen. Ep. 109: agitatione rerum ad virtutem capessendam excitari, Val. Max. 7, 2, 1.