alarius

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

ālārĭus, a, um (less freq. ālāris, e), adj. [ala].—In milit. lang.,

that is upon the wing (of an army), of the wing (opp. legionarii , v. ala, II. E.): cohortes alariae et legionariae, i. e. of the allies , Caes. B. C. 1, 73: cum cohortibus alariis, Liv. 10, 40 Weissenb.: alarii equites, id. 40, 40; so Tac. A. 3, 39; 4, 73; 12, 27 al.—Subst., the form ālārĭus , * Cic. Fam. 2, 17: ut ad speciem alariis uteretur, auxiliaries , allies , Caes. B. G. 1, 51.—The form ālāris , e: inter legionarios aut alares, Tac. H. 2, 94: alares Pannonii, id. A. 15, 10: alares exterruit, id. ib. 15, 11.

Related Words