ancillŭla, ae, f. doub. dim. [ancilla], a little serving-maid, a young female slave.
I Lit., Plaut. Rud. prol. 74; Ter. Heaut. 252; so id. Eun. 166; id. Phorm. 838 al.: nec servus nec ancillula, etc., Ov. R. Am. 639 al.—
II Trop.: juris scientiam eloquentiae tamquam ancillulam pedissequamque adjunxisti, Cic. de Or. 1, 55 fin. : praesto esse virtutes ut ancillulas, id. Fin. 2, 21, 69.