at-texo, texui, textum, 3, v. a.
I To weave on or to something (rare, and only in prose): turres contabulantur, pinnae loricaeque ex cratibus attexuntur, Caes. B. G. 5, 40: attexti capite crines, Ap. Met. 11, 8, 6.—
II In gen., to add : secundum actum, Varr. R. R. 2, 5, 2: vos autem ad id, quod erit immortale, partem attexitote mortalem, Cic. Tim. 11 fin.