attono

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

at-tŏno (better than adt-), ŭi, ĭtum, 1, v. a.,

I to thunder at; hence, to stun , stupefy (a poet. word of the Aug. per.; most frequent as P. a.; syn.: percello, perturbo, terreo): altitudo attonat, Maecen. ap. Sen. Ep. 19: quis furor vestras attonuit mentes! Ov. M. 3, 532; id. H. 4, 50.

II —Hence, attŏnĭtus ( adt- ), a, um, P. a., thundered at; hence trop. as in Gr. ἐμβροντηθείς, ἐμβρόντητος.

A Thunderstruck , stunned , terrified , stupefied , astonished , amazed , confounded : attonitus est stupefactus. Nam proprie attonitus dicitur, cui casus vicini fulminis et sonitus tonitruum dant stuporem, Serv. ad Verg. A. 3, 172: quo fragore edito concidunt homines, exanimantur, quidam vero vivi stupent, et in totum sibi excidunt, quos vocamus attonitos, quorum mentes sonus ille caelestis loco pepulit, Sen. Q. N. 2, 27: aures, Curt. 8, 4, 2; Petr. 101: talibus attonitus visis ac voce deorum, Verg. A. 3, 172: attonitus tanto miserarum turbine rerum, Ov. M. 7, 614; 4, 802; 8, 777; 9, 409 and 574; 11, 127; 8, 681 al.: alii novitate ac miraculo attoniti, Liv. 1, 47; 2, 12; 5, 46; 3, 68 fin. ; 7, 36; 30, 30; 39, 15; 44, 10: subitae rei miraculo attoniti, Tac. H. 4, 49; so id. ib. 2, 42; 3, 13. —With de : mentis de lodice parandā Attonitae, crazed , bewildered about getting a bed-blanket , Juv. 7, 67.—Also without an abl.: Attonitae manibusque uterum celare volenti, Ov. M. 2, 463: mater ... Attonitae diu similis fuit, id. ib. 5, 510; 6, 600; 12, 498: ut integris corporibus attoniti conciderent, Liv. 10, 29: attoniti vultus, Tac. H. 1, 40: circumspectare inter se attoniti, id. ib. 2, 29: attonitis etiam victoribus, id. ib. 4, 72: attonitā magis quam quietā contione, id. A. 1, 39: attonitis jam omnibus, Suet. Caes. 28; id. Claud. 38; id. Dom. 17: attonitos habes oculos, Vulg. Job, 15, 12; ib. Prov 16, 30.—Poet., with gen.: attonitus serpentis equus, Sil. 6, 231.—Also poet. transf. to inanimate things: neque enim ante dehiscent Attonitae magna ora domūs, Verg. A. 6, 53 (but acc. to Serv. in an act. sense, syn. with attonitos facientes, stupendae, stunning , terrifying , as pallida senectus, etc.): mensa, Val. Fl. 1, 45: arces, Sil. 4, 7 Drak.: quorundam persuasiones, Plin. 29, 1, 8, § 28. —

B Seized with inspiration , smitten with prophetic fury , inspired , frantic : attonitae Baccho matres, Verg. A. 7, 580: Bacchus attonitae tribuit vexilla catervae, Stat. S. 5, 1, 116: Vates, * Hor. C. 3, 19, 14.—* Adv.: attŏnĭtē , frantically , etc.: Britannia hodieque eum attonite celebrat etc., Plin. 30, 1, 4, § 13 (Jan, attonita ).

Related Words