captiosus

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

captĭōsus, a, um, adj. [captio].

I Fallacious , deceptive : societas, Cic. Rosc. Com. 10, 29: beneficium, Dig. 46, 5, 8 pr.: liberalitas, ib. 2, 15, 8.— Comp. , Cic. Rosc. Com. 17, 52.—

II (Acc. to captio, I. B.) Captious , sophistical (most freq. in Cic.): animi fallacibus et captiosis interrogationibus circumscripti atque decepti, Cic. Ac. 2 ( Luc. ), 15, 46; so Gell. 16, 2, 13: probabilitas, Cic. Fin. 3, 21, 72: genus, id. Ac. 2 ( Luc. ), 16, 49; so in sup. , id. ib.—Subst.: captĭōsa , ōrum, n., sophisms , Cic. Fin. 1, 7, 22.—Adv.: cap-tĭōsē , captiously , insidiously : interrogare, Cic. Ac. 2 ( Luc. ), 29, 94.

Related Words