celebritas

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

cĕlē̆brĭtas, ātis, f. [celeber].

I A great number , a multitude , a large assembly , a numerous concourse or gathering , a crowd (syn. frequentia; opp. solitudo; in good prose): in multitudine et celebritate judiciorum, Cic. Fam. 7, 2, 4; cf. Tac. A. 16, 29: odi celebritatem; fugio homines; esset mihi ista solitudo non amara, Cic. Att. 3, 7, 1; cf. id. ib. 12, 13, 1; id. Off. 3, 1, 3; Quint. 1, 2, 18: in celebritate versari, to live in society , Nep. praef. § 6: virorum ac mulierum, Cic. Leg. 2, 26, 65: audientium, Quint. 1, 2, 29 al.: loci, Cic. Fam. 14, 1, 7; Tac. A. 3, 9: viae, Cic. Att. 3, 14, 2; Tac. H. 2, 64: totius Graeciae, Cic. Tusc. 5, 3, 9.—

II Meton.

A A festal celebration , a solemnity : supremi diei, a solemn procession for the dead , Cic. Mil. 32, 86; cf. Liv. 30, 38, 12.—

B Fame , renown , celebrity : celebritas sermonis hominum, Cic. Rep. 6, 19, 20: causa celebritatis et nominis, id. Off. 2, 13, 44: famae, id. Tusc. 1, 12, 28: nominis, Sall. H. Fragm. 5, 6, p. 243 Gerl.; Suet. Gram. 23: in docendo, Gell. 7, 17, 1: aeris, Plin. 34, 1, 2, § 2; v. Sillig N cr.

Related Words