colloco

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

col-lŏco (conl-), āvi, ātum, 1, v. a., to place together, to arrange, to station, lay, put, place, set, set up, erect, etc., a thing (or person) somewhere (class. in prose and poetry; cf.: statuo, pono, sisto).

I Lit.

A In gen.; constr. usu. with in and abl. (cf. Ramsh. Gr. p. 467 sq.; Zumpt, Gr. § 489); more rarely with in and acc.; also with other prepositions, or absol.

α With in and abl.: istam conloca cruminam in collo plane, Plaut. As. 3, 3, 67: in rostris collocati, Cic. Sest. 38, 83: aliquem in cubili, id. Tusc. 2, 17, 39: in navi, id. Planc. 41, 97: in custodiā, id. Phil. 7, 7, 19; id. Par. 3, 2, 25: in solitudine, id. Lael. 23, 87: uno quidque in loco, id. de Or. 1, 35, 163: Herculem in concilio caelestium, id. Off. 3, 5, 25: legiones in cervicibus nostris, id. Fam. 12, 23, 2; id. Agr. 2, 27, 74: legionem in eis locis hiemandi causā, Caes. B. G. 3, 1; cf.: exercitum in hibernis, id. ib. 3, 29 fin. : me in gremio Veneris, Cat. 66, 56: pedem grabati In collo sibi, id. 10, 23: insidias bipertito in silvis, Caes. B. G. 5, 32: quas (copias) in convalle in insidiis, id. ib. 3, 20: juvenem in latebris, Verg. G. 4, 424 al.: tabulas bene pictas in bono lumine, Cic. Brut. 75, 261; id. Pis. 25, 61: supremo In monte saxum, Hor. Epod. 17, 68: corpus in vestibulo, Suet. Aug. 100; Cat. 10, 23: praesidia in litore, Nep. Hann. 11, 4.—With locat. proper names; of towns: classem Miseni et alteram Ravennae, Suet. Aug. 49: singulas cohortes, Puteolis et Ostiae, id. Claud. 25: se Athenis collocavit, established himself , settled there , Cic. Fin. 5, 2, 4.—So also with adv. of place : occupato oppido, ibi praesidium collocavit, Caes. B. G. 1, 38; 7, 9: ubi iste castra collocarat, Cic. Verr. 2, 5, 37, § 96. —

β With in and acc.: in tabernam vasa et servos, Plaut. Men. 5, 6, 27: me in arborem, id. Aul. 4, 8, 6: eam in lectum, Ter. Eun. 593 (ipsum verbum collocant proprium est, et ascribitur pronubis, Don.): exercitum in provinciam hiemandi gratia, Sall. J. 61, 2; cf. supra, Caes. B. G. 3, 1, and 3, 29; cf. also id. ib. 1, 18, B. 1. infra: maxilla ubi in suam sedem collocata est, Cels. 8, 7.—

γ With simple abl.: oculos pennis, Ov. M. 1, 723.—

δ With other prepositions (freq. in Suet.): comites apud ceteros hospites, to lodge , quarter , Cic. Verr. 2, 1, 24, § 63: ut ante suum fundum Miloni insidias conlocaret, to lay an ambush for, id. Mil. 10, 27: cohortis legionarias quattuor advorsum pedites hostium, Sall. J. 51, 3: legiones propius Armeniam, Tac. A. 13, 7; cf.: ipse propior montem suos conlocat, Sall. J. 49, 1: obsides super se, Suet. Aug. 43: singulas infra se, id. Calig. 24: juxta se, id. Ner. 13: circa se, id. Tit. 9, consulares super pulpitum, id. Calig. 54: lecticam pro tribunali, id. Aug. 33.—

ε Absol. : sine tumultu praesidiis conlocatis: Sall. C. 45, 2; cf. Caes. B. G. 3, 4; 4, 33: tabulis et signis propalam collocatis, Cic. de Or. 1, 35, 161: columnas neque rectas, neque e regione, id. Q. Fr. 3, 1, 1, § 2: lecticae collocabantur, id. Phil. 5, 6, 18: signum Jovis, id. Cat. 3, 9, 21: sedes ac domicilium, Cic. Verr. 2, 2, 3, § 6: postquam impedimenta collocata animadvertit, Liv. 44, 37, 1 (cf.: constituere impedimenta, id. 44, 36, 6): chlamydem, ut pendeat apte, Ov. M. 2, 734: collocat hasta sues, lays prostrate , kills , Mart. 5, 65, 10: reliqua signa in subsidio (i. e. ad subsidium) artius conlocat, Sall. C. 59, 2; so, ceterum exercitum in subsidiis, id. ib. § 5 Kritz N. cr. : vos, bonae feminae, collocate puellulam (cf. B. 1. infra), Cat. 61, 184.—

B Esp.

1 To give in marriage : filiam alicui, Tac. Agr. 9 fin. ; cf. Suet. Claud. 27; so Cic. Brut. 26, 98; Nep. Att. 19, 4; Suet. Caes. 21; id. Aug. 64; id. Calig. 24; id. Dom. 22 al.: matrem homini nobilissimo, Caes. B. G. 1, 18: aliquam in matrimonium, Cic. Div. 1, 46, 104; together with in matrimonio, Dig. 36, 1, 77: eam in se dignam condicionem, Plaut. Trin. 1, 2, 122: sororem ex matre et propinquas suas nuptum in alias civitates, Caes. B. G. 1, 18; so, nuptum, Plaut. Trin. 3, 3, 7; Col. 4, 3, 6; Dig. 3, 2, 11.—Less freq. absol. : virginem, Nep. Epam. 3, 5: filiam alicujus, id. Arist. 3, 3; cf.: in collocandā filiā, Tac. A. 4, 39: collocantis filiam, Just. 9, 6, 2.—

2 Collocare pecuniam, dotem, faenus, etc., a mercantile t. t., to give , lay out , invest , advance , place money , a dowry , wealth , etc.: rem herilem, Plaut. Men. 5, 6, 2: in eā provinciā pecunias magnas collocatas habent, Cic. Imp. Pomp. 7, 18; cf.: pecunias in emptiones praediorum, Dig. 17, 1, 2: pecunias graviore faenore, Suet. Aug. 39: curavit, ut in eo fundo dos collocaretur, Cic. Caecin. 4, 11: nusquam posse eam (pecuniam) melius conlocari, id. ib. 5, 15: duas patrimonii partes in solo, Suet. Tib. 48; cf.: duas faenoris partes in agris, Tac. A. 6, 17: pecuniam idoneis nominibus, Dig. 35, 2, 88.— Hence,

b In gen., to employ , invest money in some way: patrimonium suum non effudit: in rei publicae salute collocavit, Cic. Phil. 3, 2, 3: miliens sestertium eā munificentiā collocatum, Tac. A. 6, 45.—

3 (Like the Gr. προτιθέναι.) To lay out a dead body in state in the vestibulum: aliquem sancte ac reverenter in hortis Domitiis, Capitol. Anton. p. 5; v. Casaub. ad h. l.—

II Trop. (in good prose; most freq. in Cic. and Quint.).

A In gen., acc. to I. A., to place , set , station , dispose of , occupy , employ , put.

α With in and abl.: illum multa in pectore suo conlocare oportet, Plaut. Pers. 1, 1, 8: res est videnda in tuto ut conlocetur, Ter. Heaut. 689; 695: ut totos se in optimo vitae statu exquirendo collocarent, employed , occupied themselves , Cic. Tusc. 5, 1, 2; cf.: totum se in cognitione et scientiā, id. Off. 1, 44, 158: sese palam in meretriciā vitā, id. Cael. 20, 49: philosophiam in urbibus, id. Tusc. 5, 4, 10: in animis ego vestris omnes triumphos meos condi et collocari volo, to be placed , deposited , id. Cat. 3, 11, 26: omne suum studium in doctrinā ac sapientiā, to apply , employ , id. Q. Fr. 1, 1, 10, § 29: spem in incerto reliqui temporis eventu, id. Quint. 26, 83: adulescentiam suam in amore et voluptatibus, to employ , spend , id. Cael. 17, 39: bonas horas male, Mart. 1, 113, 3: omnium longitudinum et brevitatum in sonis judicium ipsa natura in auribus nostris collocavit, placed , Cic. Or. 51, 173: in conspectu, Quint. 7, 1, 4: famam in tuto, id. 12, 11, 7. —

β With in and acc.: in otium se, Plaut. Merc. 3, 2, 10: homines quattuor In soporem, to put into the sleep of death , id. Am. 1, 1, 148.—

γ With simple abl.: et propriis verbis et ordine collocatis, Quint. 9, 1, 7: ordine collocati sensus, id. 7, 10, 16. —

δ With other prepositions: est et in nominibus ex diverso collocatis sua gratia, Quint. 9, 3, 86.—

ε Absol. , to set in order , arrange , etc.: rem militarem, Cic. Fam. 2, 13, 3: aedilitas recte collocata, id. Verr. 2, 5, 14, § 37: tuā nobis auctoritate opus est ad collocandum aliquem civitatis statum, id. Ep. ad Brut. 1, 15, 12: vix ut iis rebus, quas constituissent, conlocandis atque administrandis tempus daretur, Caes. B. G. 3, 4: omnibus rebus confectis et collocatis, Auct. B. Alex. 33 fin. —In rhet.: verba collocata, i. e. in their relative positions (opp. simplicia), Cic. Or. 24, 80 sq.: ut apte collocentur (verba), Quint. 8, prooem. § 26; cf. id. § 31; 10, 2, 13; 8, 1, 1; 10, 1, 4; 9, 4, 1 al. —Rare: de cujus moderatione... in prioribus libris satis collocavi (= scripsi, dixi), have brought forward , put forth , Tac. A. 6, 27 fin.

B Acc. to I. B. 2.: quamobrem melius apud bonos quam apud fortunatos beneficium collocari puto, to put or place , as at interest , Cic. Off. 2, 20, 70; id. Verr. 2, 5, 22, § 56: bene, id. Fam. 13, 28, 3; cf.: ut pecuniae non quaerendae solum ratio est, verum etiam conlocandae... sic gloria et quaerenda et conlocanda ratione est, id. Off. 2, 12, 42.

Related Words