colloquor

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

col-lŏquor (conl-), cūtus, 3, v. dep.,

I to talk together , converse , to hold a conversation , a parley , or a conference (in good prose); constr. commonly cum aliquo , inter se , or absol.; in Plaut. several times as verb act. with acc.

α With cum aliquo , Ter. Hec. 131; Cic. Brut. 60, 218; id. Tusc. 1, 41, 98; id. Div. 1, 30, 64; id. Att. 16, 8, 1; id. Fam. 1, 9, 10; Nep. Paus. 2, 4: cum aliquo per aliquem, Caes. B. G. 1, 19; Nep. Alcib. 5, 3: cum aliquo per litteras, Cic. Fam. 1, 7, 1; id. Att. 6, 1, 24: cum aliquo de aliquā re, Nep. Dion, 2, 4.—

β With inter se : hoc uno praestamus vel maxime feris, quod colloquimur inter nos, Cic. de Or. 1, 8, 32: multum inter se usque ad extremum tempus diei conlocuti sunt, id. ib. 1, 7, 26; id. Div. 1, 41, 90; Auct. B. Afr. 56; Curt. 8, 4, 14: inter se multum de aliquā re, Cic. de Or. 1, 7, 26.—

γ Absol. : deinde utrique imperatores colloquuntur simul, Plaut. Am. 1, 1, 69; Ter. And. 974; id. Eun. 367; Caes. B. G. 1, 43; 1, 47; Cic. Q. Fr. 2, 8 (10), 1; Liv. 3, 36, 2; Curt. 7, 1, 24; 8, 13, 24 al.—

δ With acc. of person : te volo, uxor, colloqui, Plaut. Am. 3, 2, 17; id. As. 1, 2, 24; 3, 1, 20; id. Most. 3, 2, 96; id. Men. 2, 3, 82; id. Mil. 4, 2, 18; id. Ps. 1, 3, 16; 1, 3, 22; id. Trin. 5, 2, 11; 5, 2, 26; cf.: de his rebus, quas tecum colloqui volo, Nep. Them. 9, 4.

Related Words