commemini

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

com-mĕmĭni (conm-), isse,

I v. defect. , to recollect a thing in all its particulars , to remember (in Plaut. several times; elsewh. rare).

α With acc.: hoc conmemini magis, quia, etc., Plaut. Am. 1, 1, 98; so id. Curc. 4, 2, 7; id. Mil. 3, 3, 39; id. Poen. 3, 4, 16.—With acc. of quantity: aliquid, Plaut. Poen. 5, 2, 25; cf. also: quem hominem probe commeminisse se aiebat, Cic. de Or. 1, 53, 227; and: ego autem non commemini antequam sum natus, me miserum, id. Tusc. 1, 6, 13.—

β With inf. pres. : non conmemini dicere, Plaut. Curc. 5, 3, 32; so id. Mil. 3, 1, 49; id. Men. 5, 9, 15. —

γ With rel.-clause , Plaut. Truc. 4, 3, 4.—

δ With gen.: conmeminit domi, Plaut. Trin. 4, 3, 20.—

ε Absol. : memini et scio et calleo et conmemini, Plaut. Pers. 2, 1, 8; id. Truc. 1, 2, 19; Ter. Eun. 564; id. Phorm. 522; Ov. F. 3, 792.—

II In speech, to recall to mind , mention (late Lat.): Plato complurium Socratis sectatorum in sermonibus, quos scripsit, commeminit, Gell. 14, 3, 2.

Related Words