computo

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

com-pŭto (conp-), āvi, ātum, 1, v. a.

I To sum up, reckon, compute.

A Prop. (mostly post-Aug.): id si computare quem piget, brevioribus numeris idem discat, Quint. 1, 10, 43: digitis rationem, Plaut. Mil. 2, 2, 51; cf. Suet. Dom. 4: annos, quibus viximus, Quint. 12, 11, 19; cf. Juv. 10, 249: diurna tantum tempora, Quint. 12, 11, 19: latitudinem Asiae, Plin. 6, 33, 38, § 209.—

β With a rel.-clause : computare quantum Curius aut Fabricius in triumphis tulerint, Plin. 9, 35, 58, § 118: computare quid studia referant, Quint. 1, 12, 17.—

γ Absol. : praesens computarat, pecuniam imperarat, * Cic. Phil. 2, 37, 94: digitis, Plin. 34, 8, 19, § 88: uxoris mortem, Sen. Ben. 5, 17, 4.—

δ With cum and abl.: valetudinem cum somno, Plin. praef. § 18.—

B Trop.: facies tua computat annos, shows, reveals thy age , Juv. 6, 199: plures conputant quam oderunt, have an eye to their interests, rather than to their hatred , Sen. Ep. 14, 9.—

II To reckon in with , or in addition to (in jurid. Lat.): fetus pecorum fructibus, Dig. 23, 3, 10; cf.: aliquid in fructum, ib. 24, 3, 7.

Related Words

  • computo

    com-putō (conp-) āvī, ātus, āre, to sum up, reckon, compute: computarat, pecuniam imperarat. —Fig.,...

    An Elementary Latin Dictionary