contiguus

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

contĭgŭus, a, um, adj. [contingo] (not ante-Aug.).

I Act. (lit. touching; hence), bordering upon, neighboring, contiguous, near; absol. or with dat.: (Pyramus et Thisbe) contiguas tenuere domos, Ov. M. 4, 57: Cappadoces, Tac. A. 2, 60: luna montibus (opp. admota caelo), Plin. 2, 9, 6, § 43: perit Valens quinquagesimo anno contiguus, Amm. 31, 14, 1: tibi, Ov. A. A. 3, 410.— *

II Pass., that may be touched, within reach : hunc ubi contiguum missae fore credidit hastae, Verg. A. 10, 457 (intra jactum teli, Serv.).—* Adv.: contĭgŭē (acc. to I.), closely : sequi aliquem, upon his heels , Mart. Cap. 9, § 909.

Related Words