contineo

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

con-tĭnĕo, tĭnŭi, tentum, 2, v. a. and n. [teneo].

I Act., to hold or keep together .

A In gen. (rare).

1 Lit. (syn.: coërceo, conjungo): contine quaeso caput, Plaut. Rud. 2, 6, 26: quod omnem continet amplexu terram, Lucr. 5, 319; cf.: mundus omnia conplexu suo coërcet et continet, Cic. N. D. 2, 22, 58: vitem levi nodo, Plin. 17, 22, 35, § 187: magni refert primordia saepe cum quibus ... contineantur, Lucr. 1, 818; 1, 908; 2, 761; 2, 1008: pars oppidi, mari dijuncta angusto, ponte adjungitur et continetur, Cic. Verr. 2, 4, 52, § 117.—

b Of places, to bound, limit, enclose (very rare in act. ): reliquum spatium mons continet, Caes. B. G. 1, 38: Oceanus ponto qua continet orbem, Tib. 4, 1, 147; but more freq. in pass., to be comprised, enclosed, surrounded, encompassed, environed by : qui vicus altissimis montibus undique continetur, Caes. B. G. 3, 1; so, undique loci naturā Helvetii, id. ib. 1, 2: mare montibus angustis, id. ib. 4, 23: una pars Galliae Garumnā flumine, Oceano, finibus Belgarum, id. ib. 1, 1.—

2 Trop.: omnes artes quasi cognatione quādam inter se continentur, hang together , Cic. Arch. 1, 2.—Far more freq. in all periods and species of composition.,

B With partic. access. ideas.

1 With the access. idea of firmness, quiet, permanence, etc., to hold or keep together, to keep, hold fast, preserve, retain (syn. servo).

a Lit.: (alvus) arcet et continet ... quod recepit, Cic. N. D. 2, 54, 136: merces (opp. partiri), id. Vatin. 5, 12; cf. exercitum (opp. dividere), Liv. 28, 2, 16: arida continent odorem diutius, Plin. 21, 7, 18, § 39.—

b Trop.: nec ulla res vehementius rem publicam continet quam fides, Cic. Off. 2, 24, 84: Remos reliquosque Belgas in officio, Caes. B. G. 3, 11: in officio Dumnorigem, id. ib. 5, 7: te in exercitatione, Cic. Fam. 7, 19 fin. : te in tuis perennibus studiis, id. Brut. 97, 332: ceteros in armis (plaga), Liv. 9, 41, 15: alicujus hospitio, Nep. Lys. 1, 5.—

2 With the access. idea of hindering, preventing motion, to keep, keep still, detain, restrain, repress, enclose .

a Lit.: milites sub pellibus, Caes. B. G. 3, 29; cf.: pecudem sub tecto, Col. 7, 10, 3: exercitum castris, Caes. B. G. 1, 48; 2, 11; Liv. 31, 26, 6; 28, 9, 14 al.; cf.: nostros in castris (tempestates), Caes. B. G. 4, 34; 6, 36; and: copias in castris, id. B. C. 1, 66; 3, 30; Auct. B. Afr. 1; Auct. B. Afr. 7; Liv. 36, 17, 9: Pompeium quam angustissime, Caes. B. C. 3, 45: aliquem limine, Liv. 34, 1, 5: ora frenis, Phaedr. 3, 6, 7: ventos carcere, Ov. M. 11, 432: animam in dicendo, Cic. de Or. 1, 61, 261 et saep.: se ruri, to stay, remain , Ter. Phorm. 364; cf.: se domi, Suet. Caes. 81: suo se loco, Caes. B. G. 4, 34: oppido sese, id. ib. 2, 30: castris se continere, id. B. C. 3, 37: se vallo, id. B. G. 5, 44: se finibus Romanis, Liv. 39, 17, 4; 34, 58, 3: moenibus sese, id. 42, 7, 4: agrorum suorum terminis se, id. 38, 40, 2: se moenibus, Ov. M. 13, 208: sese intra silvas, Caes. B. G. 2, 18: suos intra munitionem, id. ib. 5, 57; 5, 58: milites intra castrorum vallum, id. B. C. 3, 76; Liv. 31, 34, 9; Auct. B. Afr. 24: intra castra militem, Tac. H. 4, 19: praesidibus provinciarum propagavit imperium, ut a peritis et assuetis socii continerentur, Suet. Aug. 23 et saep.: an te auspicium commoratum est? an tempestas continet? Plaut. Am. 2, 2, 67.—

b Trop., to hold back, detain, repress, hold in check, curb, check, stay, stop, tame, subdue , etc. (syn. cohibeo): adpetitiones animi, Cic. Tusc. 4, 9, 22: omnis cupiditates, id. Q. Fr. 1, 1, 11, § 32: modeste insolentiam suam, id. Agr. 1, 6, 18: risum, id. Fin. 4, 25, 71 et saep.: formido mortales omnes, Lucr. 1, 151: Etruriam non tam armis quam judiciorum terrore, Liv. 29, 36, 10: oppida magis metu quam fide, id. 30, 20, 5; cf.: quosdam continet metus, Quint. 1, 3, 6: solo metu, id. 12, 7, 2 et saep.: animum a consuetā libidine, Sall. J. 15, 3: temeritatem ab omni lapsu (with cohibere), Cic. Ac. 1, 12, 45: suos a proelio, Caes. B. G. 1, 15: manum juventus Metu deorum, Hor. C. 1, 35, 37 al.: se ab adsentiendo, Cic. Ac. 2 ( Luc. ), 32, 104; so, se ab exemplis, id. Fin. 2, 19, 62: temperans, qui se in aliquā libidine continuerit, id. Par. 3, 1, 21: se male continet amens, Ov. M. 4, 351: male me, quin vera faterer, Continui, id. ib. 7, 729: nequeo continere quin loquar, Plaut. Men. 2, 1, 28.— Mid.: contineri, quin complectar, non queo, restrain myself, refrain , Plaut. Rud. 4, 4, 128; cf.: vix me contineo, quin, etc., Ter. Eun. 859: jam nequeo contineri, Plaut. Capt. 3, 4, 60; cf.: vix contineor, Ter. Hec. 615: quae vera audivi, taceo et contineo optime, keep it to myself, conceal it , id. Eun. 103: ea quae continet, neque adhuc protulit, explicet nobis, Cic. de Or. 1, 47, 206: dicta, id. ib. 2, 55, 222.—

3 With the access. idea of containing, to comprise, contain, involve, comprehend something in itself (syn. complector): (aqua gelum) quod continet in se, mittit, Lucr. 6, 877; cf.: ut omnia, quae aluntur et crescunt, contineant in se vim caloris, Cic. N. D. 2, 9, 23; so, in se, Quint. 1, 6, 31; 2, 10, 2: Quattuor aeternus genitalia corpora mundus Continet, Ov. M. 15, 240: rem militarem, Liv. 5, 52, 16: panis innumeras paene continet medicinas, Plin. 22, 25, 68, § 138: (linea) centum continet (pedes), Quint. 1, 10, 44: Idus Martiae magnum mendum continent, Cic. Att. 14, 22, 2: paucas species (vox), Quint. 11, 3, 18: tales res, quales hic liber continet, Cic. Or. 43, 148; Plin. Ep. 5, 9, 1: narrationes, quae summam criminis contineant, Quint. 4, 2, 10: fabula stultorum regum et populorum continet aestus, Hor. Ep. 1, 2, 8; cf.: liber primus ea continebit, quae, etc., Quint. prooem. § 21: tertia epistula continebat, etc., Plin. Ep. 9, 28, 5.—With subj.-clause : quando ipsos loqui deceat, quartus liber continet, Quint. 11, 1, 59.—Esp. freq.,

b In pass. : contineri aliquā re, to be contained in something, be composed of, consist of or in, to rest upon, to be supported by , etc.: terreno corpore, Lucr. 1, 1085: non venis et nervis et ossibus continentur (dii), Cic. N. D. 2, 23, 59: artem negabat esse ullam, nisi quae cognitis penitusque perspectis ... rebus contineretur, id. de Or. 1, 20, 92: forma honestatis, quae tota quattuor his virtutibus ... continetur, id. Fin. 2, 15, 48: versus paucis (pedibus) continetur, Quint. 9, 4, 60: quae philosophorum libris continentur, id. prooem. § 11; cf. id. 5, 10, 111 et saep.: artes, quae conjecturā continentur et sunt opinabiles, Cic. Div. 1, 14, 24: foedere, Liv. 41, 23, 9: actu, Quint. 2, 18, 5; 12, 9, 1; 3, 7, 28.—Rarely with in and abl.: forum, in quo omnis aequitas continetur, Cic. Cat. 4, 1, 2; cf.: quibus (legibus) in singulis civitatibus res publica continetur, id. Off. 3, 5, 23.—

II Neutr., to hold together in itself, to hang together (in the verb. finit. very rare; but freq. as P. a.; cf. also the deriv. continuus): per hortum utroque commeatus continet, Plaut. Stich. 3, 1, 43.—Hence,

1 contĭnens , entis, P. a.

A (Acc. to II.) Holding or hanging together (freq. and class.).

1 Bordering upon, neighboring, contiguous, lying near, adjacent (syn.: junctus, adjunctus, contiguus); constr. with dat., cum , or absol.

a Prop.: aër mari, Cic. N. D. 2, 45, 117: continentia atque adjuncta praedia huic fundo, id. Caecin. 4, 11: (mare) dissimile est proximo ei continenti, id. Ac. 2 ( Luc. ), 33, 105 al.: Cappadociae pars ea, quae cum Ciliciā continens est, id. Fam. 15, 2, 2: (Morini) continentes silvas ac paludes habebant, Caes. B. G. 3, 28; cf. so absol. : parum locuples continente ripā, Hor. C. 2, 18, 22; cf.: pars eorum, qui propiores erant continenti litori, Liv. 44, 28, 12.—Subst.: contĭnentĭa , ĭum, n. (sc. loca), adjoining places, the neighborhood : Cherronesum et continentia usque Atho montem, Plin. 18, 25, 57, § 215 al.: urbis, the suburbs , Dig. 50, 16, 147.—

b Trop., in time, following, next : continentibus diebus, Caes. B. C. 3, 84; and of other abstract things: motus sensui junctus et continens, Cic. N. D. 1, 11, 26: timori perpetuo ipsum malum continens fuit, followed at its heels , Liv. 5, 39, 8.—

2 Holding together, cohering in itself, connected, continuous, uninterrupted .

a Prop.: continens agmen migrantium, Liv. 1, 29, 4: agmen, id. 2, 50, 7; 8, 8, 13 al.: ruinae, id. 21, 8, 5; terra, the mainland, continent , Varr. ap. Charis. p. 100 P.; Cic. Fragm. ap. Non. p. 274, 6; Nep. Them. 3, 2; and in the same sense far more freq. subst.: contĭnens , entis, f. (rarely masc. , Curt. 4, 2, 1 Zumpt, dub.; abl. in e and i equally used; v. the 4th and 5th books of Caes. B. G.), Caes. B. G. 4, 27; 4, 28; 4, 31; 4, 36 bis et saep.; Nep. Milt. 7, 3; Liv. 35, 43, 4; Plin. 5, 31, 34, § 128; Suet. Aug. 65; id. Tib. 40 et saep.—

b Trop., in time, continual, consecutive, uninterrupted : labor omnium dierum, Caes. B. C. 3, 63; Liv. 42, 54, 3: bella, Caes. B. G. 5, 11 fin. : imperium usque ad nos, Liv. 7, 30, 8: imber per noctem totam, id. 23, 44, 6: biduo, Suet. Calig. 19: febres sine intermissione, Cels. 3, 5 fin. : e continenti genere, in continuous descent , Cic. Fin. 2, 19, 61: spiritus, id. de Or. 3, 57, 216 et saep.: ex continenti (sc. tempore), instantly, immediately , = continuo, statim, Just. 1, 9; so, in continenti, Dig. 44, 5, 1.—

B (Acc. to I. B. 2. b.) That restrains his passions, continent, moderate, temperate , ἐγκρατής (rare, but in good prose): continentior in vitā hominum quam in pecuniā, Caes. B. C. 1, 23: cum reges tam sint continentes, multo magis consularis esse oportere, Cic. Fam. 9, 19, 1: puer, id. Att. 6, 6, 3: Epaminondas, Nep. Epam. 3, 2 al.— Sup. , Cic. Par. 1, 1, 7; Suet. Aug. 71.—

C (Acc. to I. B. 3.) In rhet., subst.: contĭnens , entis, n., that on which something rests or depends, the chief point, hinge : causae, Cic. Part. Or. 29, 103; id. Top. 25, 95: intuendum videtur, quid sit quaestio, ratio, judicatio, continens, vel ut alii vocant, firmamentum, Quint. 3, 11, 1; cf. id. ib. § 18 sqq.—Adv.: contĭnen-ter .

1 (Acc. to A. 2.)

a In space, in unbroken succession, in a row. continenter sedetis, Cat. 37, 6.—More freq. and class.,

b In time, continuously, without interruption : totā nocte ierunt, Caes. B. G. 1, 26: jam amplius horis sex pugnaretur, id. ib. 3, 5: biduum lapidibus pluit, Liv. 25, 7, 7: usque ad ipsum negotium, Cic. Inv. 1, 26, 37: ferri imagines, id. N. D. 1, 39, 109.—

2 (Acc. to B.) Temperately, moderately (rare): vivere, Cic. Off. 1, 30, 106; in sup. : vivere, Aug. Ep. 199; id. Conf. 6, 12.—Hence also,

2 contentus , a, um, P. a. (acc. to I. B. 2. b.); medial., satisfying one's self with, contented, satisfied, content (freq. in all periods and species of composition); constr. in gen. with the abl.; more rarely absol.; after the Aug. per. very freq. with the inf.

α With abl.: his versibus, Lucil. ap. Non. p. 264, 3: suis rebus, Cic. Par. 6, 3, 51: paucis, Hor. S. 1, 3, 16: illā (sorte), id. ib. 1, 1, 3: viverem uti contentus eo quod mī ipse parasset, id. ib. 1, 4, 108; cf. Suet. Aug. 82: solā Dianā, Verg. A. 11, 582.—

β Absol. : cum ipsum audires sine comparatione, non modo contentus esses, sed melius non quaereres, Cic. Brut. 35, 134; so comp. , Plaut. Poen. 2, 15.—

γ With inf.: indagare, Ov. M. 1, 461: edidicisse, id. ib. 2, 638: retinere titulum provinciae, Vell. 2, 49: hostes sustinuisse, id. 2, 112: indicare, Quint. 4, 2, 128: ostendere, id. 5, 10, 31: id consequi, quod imiteris, id. 10, 2, 7 et saep.—Adv.: contentē (ante-and post-class., and rare), in a restrained manner, closely : arte contenteque habere aliquem, Plaut. As. 1, 1, 63: parce contenteque vivere, Pacat. Pan. Theod. 13.

Related Words