cottidianus

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

cottīdĭānus and cō̆tīd- (less correctly quŏtīd-), a, um (cŏtīd-, Mart. 11, 1, 2; but cōtĭd-, Cat. 68, 139), adj. [cottidie].

I Prop.

A In gen., of every day, daily : febris, Ter. Hec. 357: labor, Caes. B. G. 3, 17: consuetudo, id. B. C. 3, 85: usus, id. B. G. 4, 33: agger, id. ib. 7, 22: sermo, Cic. Fam. 1, 1. 2: victus, id. de Or. 1, 54, 232: vita, id. Pis. 26, 64: sumptus, Nep. Dion 7, 2: cubiculum, Cels. 1, 3: cotidianis diebus = cottidie, Cael. Aur. Tard. 2, 1.—

B Esp., abl. adverb. : cottīdĭāno = cottidie, daily : nisi cottidiano sesquiopus confeceris, Plaut. Capt. 3, 5, 66; Afran. ap. Charis. I. p. 177 P. (Com. Rel. v. 369 Rib.): ut cotidiano in forum mille hominum descenderent, Cic. Rep. 6, 2, 2; Plin. 11, 37, 56, § 154; Rutil. Lup. 1, 2; Front. ap. Charis. l. l.—

II Meton., every day, daily, usual, ordinary, common : formae, Ter. Eun. 297: verba, Cic. Fam. 9, 21, 1: sindon, Mart. 11, 1, 2.

Related Words

  • cottidianus

    cottīdiānus or cotīdiānus (not quot-), adj.cottidie, of every day, daily : febris, T.: curae: pecc...

    An Elementary Latin Dictionary