crispo

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

crispo, no perf., ātum, 1, v. a. and n. [crispus].

I Act., to curl, crisp, crimp (poet. or in post-Aug. prose).

A Prop.: capillum, Plin. 29, 4, 26, § 82: feminae cincinnos, Maec. ap. Sen. Ep. 114, 5.—

B Transf.

1 To make variegated, rough, uneven; to cover or plant with something, to strew over : tellurem apio viridi, to border , Col. 10, 166: mixtum aurum cono, Stat. Th. 8, 568: alma novo crispans pelagus Tithonia Phoebo, Val. Fl. 1, 311; cf. Zumpt ad Rutil. 2, 13: quādam rugatione crispari corpora, Cael. Aur. Tard. 2, 1, 17.—

2 To put into a tremulous motion, to swing, brandish, wave (cf.: vibro, quasso): bina manu lato crispans hastilia ferro, Verg. A. 1, 313; 12, 165 (cf.: δύο δοῦρε τινάσσων, Il. 12, 298): non illis solitum crispare hastilia campo, Sil. 8, 374: tergeminos jactus, Ap. Met. 11, 4, 10; buxum, Claud. Rapt. Pros. 2, 110: clunes, Arn. 7, p. 239; cf. crispitudo.—Trop.: cachinnum, Sedul. 1, 316.—

II Neutr. , only in part. pres. crispans.

A Curled, uneven, wrinkled : buxus, Plin. 16, 16, 28, § 70: nasus, Pers. 3, 87.—

B Trembling : cum vibrat crispante aedificiorum crepitu (of an earthquake), Plin. 2, 82, 84, § 198.

Related Words