dēbĭtĭo, ōnis, f. [debeo],
an owing, indebtedness (extremely rare): pecuniae et gratiae, Cic. Planc. 28, 68; cf. Gell. 1, 4, 2 sq.: torquetur debitione dotis, Cic. Att. 14, 13, 5.—Transf., the debt , Ambros. de Tobia, 7, 25.
dēbitiō ōnis, f debeo, an owing, indebtedness : pecuniae et gratiae: dotis. ...
An Elementary Latin Dictionary