decipula

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

dēcĭpŭla, ae, f., and dēcĭpŭlum, i, n. [decipio], a snare, gin, trap.

I Lit. (late Lat.): plena avibus, Vulg. Jerem. 5, 27; Job 18, 10.—

II Trop. (ante- and post-class.).

α Fem. , Sid. Ep. 8, 10 med. ; Mart. Cap. 4, § 423; Vulg. Job 18, 10.—

β Neutr. , Ap. Met. 8, 5, 5; 10, 24, 21; so id. Flor. 4, p. 360.— Plur. : nulla decipula, Laev. ap. Front. Ep. ad M. Caes. 1, 3.