deformitas

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

dēformĭtas, ātis, f. [deformis, no. I.], deformity, ugliness (good prose).

I Lit. (physically): quae si in deformitate corporis habet aliquid offensionis, quanta illa depravatio et foeditas animi debet videri? Cic. Off. 3, 29, 105; id. de Or. 2, 59, 239; cf. of mutilation , Amm. 14, 7, 16: in tanta deformitate, hideousness , Liv. 2, 23; Quint. 2, 13, 12 al.: aedificiorum, Suet. Ner. 38.—

II Trop. (morally), baseness, vileness, deformity of character : an corporis pravitates habebunt aliquid offensionis, animi deformitas non habebit? Cic. Leg. 1, 19, 51; id. Att. 9, 10, 2; id. de Or. 1, 34, 156; Sen. Ben. 1, 10, 2; Quint. 6, 1, 12; 8, 3, 48.— Plur. : verba meretricum vitia atque deformitates significantia, Gell. 3, 3, 6 et saep.—

B An uncouth style : rusticitas et rigor et deformitas adferunt frigus, Quint. 6, 1, 37.

Related Words